Πριν από δύο μήνες, η τεχνολογία κλωνοποίησης φωνής με τεχνητή νοημοσύνη ήταν σχεδόν ανύπαρκτη. Τώρα, όμως, αναγκάζει τη μουσική βιομηχανία να αντιμετωπίσει δύσκολα ερωτήματα, όπως αν οι ποπ σταρ έχουν δικαιώματα επί των ήχων που παράγονται από τις φωνές τους και αν χρειαζόμαστε πλέον πραγματικούς ποπ σταρ1. Η ιστορία του Breezer, ενός λογισμικού που κλώνεψε τις φωνές του Drake και του Weeknd, γίνεται ολοένα και πιο γνωστή, καθώς η τεχνολογία αυτή εξαπλώνεται με ταχύτατους ρυθμούς1.
Ο δικηγόρος διασκέδασης Jason Boyarski, που έχει εργαστεί με την κληρονομιά του Prince και τον Meek Mill, τονίζει ότι “η τεχνητή νοημοσύνη είναι εδώ και ήρθε για να μείνει”1. Προτείνει ότι η μουσική βιομηχανία θα πρέπει να βρει τρόπους να αγκαλιάσει αυτήν την τεχνολογία και να την εκμεταλλευτεί οικονομικά, ώστε οι καλλιτέχνες που χρησιμοποιούν τις φωνές τους να μπορούν να συμμετέχουν1. Μια πρόταση που κινείται προς αυτήν την κατεύθυνση είναι αυτή της Grimes, η οποία ανακοίνωσε ότι θα μοιραστεί το μισό από τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας σε οποιοδήποτε τραγούδι που γίνει επιτυχία με τη φωνή της που παράγεται από τεχνητή νοημοσύνη1.
Η τεχνητή νοημοσύνη στη μουσική βιομηχανία ανοίγει νέους ορίζοντες και προκαλεί συζητήσεις γύρω από τα δικαιώματα των καλλιτεχνών και την αξία της πραγματικής φωνής. Είναι σημαντικό για τη βιομηχανία να προσαρμοστεί στις νέες τεχνολογίες και να βρει τρόπους να επωφεληθεί από αυτές, ενώ ταυτόχρονα προστατεύει τα δικαιώματα και τη δημιουργικότητα των καλλιτεχνών.
